پروردگارا!

ستایش میکنم تو را که سزاوار ستایشی 

تویی که قادری بر ناتوانی ام.  تویی که حاضری بر اعمالم

تویی که واقفی بر احوالم . تویی که مالکی به دنیایم،

و تویی محیطی بر هرچه هستم و  به هر آنچه میاندیشم... 

ستایش میکنم تویی را که دوستم داری و بحال خویش وا نمیگذارییم.. 

تویی که مرا با تمام بدیهایم 

    " به حرمت پاکی نهادم که از سرشت و ذات پاک توست" 

و به بزرگی و ببخشش بی کران و  بی منتت، میبخشی و تنها نمیگذاریم... 

ستایش میکنم تو را که  امید نامیدانی،

 همراه بی کسانی و 

 تسکین درد مندانی و هم سفره ی نیازمندانی.. 

ستایش میکنم تو را که توبه پذیری 

و ستایش میکنم تو را عاشق ترینی 

ستایش میکنم تو را که خدایی...